İSA MESİH VE İNCİL HAKKINDA
İsa Mesih’in Kimliği
İsa’nın yerine başka birisi ölmedi mi?
Yahuda, İsa Mesih’i ele veriyor
Hristiyanlık hakkındaki yanlışlar zincirinin bir halkası da İsa Mesih’in ölmediği, O’nun yerine kendisini ele veren havarisi Yahuda İskariyot’un Tanrı tarafından İsa’ya benzetildiği ve öldürüldüğüdür. Hikâye şöyle gelişiyor: “Hz. İsa’yı tutuklamak için Yahuda’yla Getsemani bahçesine giren Romalı askerler gecenin köründe Yahuda’yı Mesih’le karıştırmışlar çünkü Tanrı Yahuda’yı İsa’ya benzetmiş. Sonuçta askerler yanlışlıkla Yahuda’yı yakalayarak onu çarmıha germişler, İsa Mesih ise ölmeden Allah’ın huzuruna alınmış.” 1
Diyelim ki bu söylenti gerçektir. Ama akla bazı sorular getirmektedir. Birincisi mantıksal olarak, Tanrı, insanlar kendisi hakkındaki gerçekleri daha kolay kabul etsinler diye, mucizeler gerçekleştirir, değil mi? Rivayet edildiği şekliyle Tanrı, Yahuda’yı İsa’ya benzeterek öldürülmesine sebep olup İsa’yı ise kendi yanına gizlice yükselttiyse, o zaman bu insanların doğruya değil yalana inanmalarına sebep olacaktı. Böyle bir mucize Tanrı’nın doğruluk sıfatına uygun düşer mi? Tabii ki hayır! Tanrı Mesih’i ölümden kutarmak istediyse neden karmaşık yöntemlere başvursun ki?
Yine de gerçekten Yahuda Mesih’in yerine çarmıha gerildiyse, Allah, bu gerçeği açıklamak için, neden İslamiyet’in doğuşuna kadar, 600 yıl daha bekledi ki? O zaman Allah bunca sene yanlış bir dinin yayılmasına mı neden oldu? O halde Tanrı aldatıcı bir Tanrı olmuş olmaz mı? Çünkü bu tarihe gelene dek Hristiyanlığın temelini oluşturan İsa Mesih’in çarmıhtaki ölümü ve dirilişi dünya çapında hem İncil’in ayetlerinde hem de tarihçilerin yazılarında gerçek olarak kayda geçmiştir.
Yahuda’nın İsa Mesih’in yerine geçmesi mümkün değil, çünkü Yahuda İsa Mesih’i ele verdiği için vicdan azabı duymuş ve hemen sonra intihar etmiştir (Matta 27:5). Yahuda’nın kendini öldürmesinin ardından İsa Mesih çarmıha gerilmiştir. Daha önemlisi, İsa Mesih, ölüp dirilmesi gerektiğini havarilerine kendi ağzıyla defalarca önceden belirtmişti (bkz. Matta 16:21; 17:22; 20:17-18). Mesih’in kendisi, hizmetinin ölüm ve dirilişle tamamlanması gerektiğini iyi biliyordu, çünkü önceden Tevrat ve Zebur’da belirlendiği gibi insanlık uğruna kendi canını vermeye geldi. İsa’dan yüzlerce yıl önce peygamberler Mesih’in dünyaya gelip insanların günahına karşılık ölmesi gerektiğini yazdılar (bkz. Yeşaya 53, Zekeriya 12:10, Daniel 9:26).
Örneğin, Peygamber Davut Mesih için şöyle yazdı: “Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar. Bütün kemiklerimi sayar oldum, gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar. Giysilerimi aralarında paylaşıyor, elbisem için kura çekiyorlar” (Mezmur 22:16-18).
Şunu da unutmayalım ki, Hz. Davut bunları daha çarmıh cezası icat edilmeden, Mesih’in gelişinden yaklaşık 1.000 sene önce aktardı. Bir araştırmacı, peygamberlerin Eski Antlaşma’da Mesih’in dünyaya gelişiyle ilgili 2.500’den fazla önbildiride bulunduklarını kaydetmişti.2 Bu da Mesih’in bakireden doğuşundan (Yeşaya 7:14), ölümden sonra bedeninin çürümeden 3 gün sonra dirilişine kadar (Mezmur 16:10), ki bir ceset 3. günün sonrasında ancak çürümeye başlar, gibi birçok şaşırtıcı mucizeler içeriyor. Yeni Antlaşma’ya (İncil’e) gelince, Mesih’in ölümü hemen hemen her bölümde geçiyor. Dolayısıyla, Mesih’in ölümünü inkâr etmek İncil’in temel taşını söküp atmak anlamına gelir. Aynı zamanda Tanrı’nın Sözü’nü inkâr etmek demektir. Mesih imanlıları olarak İsa’nın ölümü ve dirilişi imanımızın vazgeçilmez temelidir (bkz. 1. Korintliler 15:12-19).
Tarihsel kayıtlar da çarmıhta ölenin İsa Mesih olduğunu doğruluyor. Örneğin Romalı Takitus (55-120 M.S. - Hristiyan olmayan bir tarihçidir), İsa Mesih’in Pilatus tarafından çarmıha gerildiğini yazmaktadır. 2. yüzyılda yaşamış olan Grek tarihçi Lusian da Hristiyanlık inancını ilk olarak ortaya koyan adamın idam edildiğini anlatmaktadır. Bu kayıtların sahiplerinden hiçbiri Hristiyan değildir, hatta Hristiyanlığı nefretle eleştiren şahıslardı.3
Sonuç olarak hangi tarihsel kaynağa bakarsak bakalım, tarih boyunca İsa Mesih’in çarmıha gerildiği konusu kuşkuya yer kalmayacak şekilde kabul edilmektedir. Ayrıca, İsa’nın havarileri O’nun hem ölümüne hem de ölümden dirilişine görgü tanıkları olarak, ölmeyi bile göze aldılar ki elçi Yuhanna haricinde hepsi Mesih uğruna şehit oldular.4 Yaydıkları inancın en temel gerçeği, Mesih’in bedence ölümden dirildiği ve onlara defalarca göründüğü müjdesidir: “Siz Yaşam Önderi’ni öldürdünüz, ama Tanrı O’nu ölümden diriltti. Biz bunun tanıklarıyız” (Elçilerin İşleri 3:15).
1 Olayın bu versiyonu Kuran’da geçen ayetlere (Nisa (4.) Süresi, 157-158) dayandırılır.
2 Chuck Missler, Cosmic Codes, (Sf. 47) Koinonia House, 1999.
3 İsa Karataş, Gerçekleri Saptıranlar, (Sf. 113-114) Lütuf Yayıncılık, 2. basım, 1997.
4 Josh McDowell, Marangozdan da Öte, (Sf. 43-51) Zirve Yayıncılık.
